Collegialiteit is een heel breed begrip. Het omvat alle aspecten van het leven van een individuele samenleving, alle morele, morele en ethische normen daarin. Vaak in tegenstelling tot individualisme, egoïsme.
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/31/chto-takoe-sobornost.jpg)
Veel mensen interpreteren dit concept dubbelzinnig, niet helemaal correct. Volgens het filosofische woordenboek is collegialiteit de eenheid van alle leden van de kerk om gezamenlijk de weg naar verlossing te vinden. Deze eenheid is gebaseerd op de liefde van Christus en zijn goddelijke gerechtigheid, die voor elk lid van de kerk beschikbaar is gekomen. Het auteurschap van de creatie van de term wordt toegeschreven aan de Russische filosoof A.S. Khomyakov. Een groot encyclopedisch woordenboek interpreteert collegialiteit als een van de tekens van de christelijke kerk, die haar zelfperceptie als universeel en universeel weergeeft.
In het kader van collegialiteit denkt een persoon niet aan persoonlijk geluk buiten de gemeenschap, hij kan zichzelf alleen realiseren in het geval van toegewijd werk voor het algemeen welzijn. Net als de Slavofielen in de 19e eeuw, contrasteren moderne Russische filosoofwetenschappers de Slavische collegialiteit van de westerse democratie. Als in een democratische samenleving de zin van het leven de erkenning wordt van de macht van de meerderheid ten nadele van de minderheid, dan wordt deze betekenis in de collegiale richting de erkenning van elkaars morele waarden, de acceptatie van alle leden van de raad zoals ze zijn, zichzelf perfectionerend voor een hoger doel. En het hoogste doel voor een conciliair persoon is het creëren van een sociaal rechtvaardige humanistische samenleving. Het verschil tussen een conciliaire samenleving en een democratische is in de mentale gemeenschap van individuen die persoonlijk vrij zijn. Het laat de instelling van de staat helemaal niet los.
Ze contrasteren de katholiciteit met het katholicisme, namelijk het autoritarisme; ze heeft niets gemeen met het protestantse individualisme, waaruit in feite de moderne democratie is gegroeid.
Samenvattend, laten we zeggen dat collegialiteit een interne volledigheid is, een holistische combinatie van eenheid en vrijheid van mensen die verenigd zijn door liefde voor dezelfde waarden. Dit is een exclusief Slavisch, orthodox begrip van de wereld.