Kunst is de basis in het systeem van esthetische opvoeding van het kind. Zelfs Hegel en Plato noemden hem de belangrijkste inhoud van de esthetiek. Door een kind kennis te laten maken met de rijkste menselijke ervaring die in de kunst is opgedaan, kan men een goed opgeleide, morele en gediversifieerde persoon opvoeden.
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/01/chto-daet-iskusstvo-detyam.jpg)
Het kind begrijpt elke vorm van kunst vanuit perceptie. Wetenschappers onderscheiden drie stadia van perceptie: primair, wanneer het kind waarneemt wat hem interesseert en het oninteressante en onbegrijpelijke heeft gemist. De tweede fase wordt gekenmerkt door het feit dat de leraar de mogelijkheid biedt voor creatieve reproductie van kunst of haar delen in hun eigen activiteiten. En de derde fase kan willekeurig worden aangeduid als de fase van wetenschappelijk begrip van artistieke activiteit, wanneer het beeld van het leven in al zijn tegenstrijdigheid, complexiteit wordt herschapen in het bewustzijn van een kleine man, en de noodzaak ontstaat om het te analyseren. De ontmoeting van een kind met verschillende kunstfenomenen maakt hem niet onmiddellijk spiritueel rijk of esthetisch ontwikkelde persoon. Maar deze ervaring wordt lang herinnerd, en de kleine man wil altijd weer de vertrouwde emoties voelen die hij heeft opgedaan bij het ontmoeten van het mooie. Er zijn verschillende soorten kunst: muziek, literatuur, film, theater, beeldende en decoratieve kunst, architectuur, choreografie, enz. De eigenaardigheid van elk type is doordat hij vooral het kind beïnvloedt met zijn specifieke materialen en artistieke middelen: klank, woord, beweging, kleuren. Muziek beïnvloedt het muzikale gevoel van het kind. Het beeld wordt naar andere kanten van de menselijke ziel gekeerd: het is in staat om de plastische expressiviteit van het lichaam over te brengen, het oog te verrukken met prachtige vormen van fijne lijntjes. Elk type kunst is gericht tot elke menselijke persoon en suggereert dat elk kind alle soorten kan begrijpen. De pedagogische betekenis hiervan is dat onderwijs niet beperkt kan blijven tot slechts één kunstgenre. Alleen hun combinatie zorgt voor de normale esthetische ontwikkeling van het kind.