Het is voor een Russische consument die dagelijks televisieprogramma's kijkt niet eenvoudig om door de dichte informatiestroom te navigeren. Op het ene kanaal beweren ze dat "het product goed is voor de gezondheid", en aan de andere kant raden ze het aan "niet te eten". Politiek waarnemer Dmitry Kiselev zette zijn standpunt duidelijk uiteen. Zo trok hij de aandacht van de doelgroep naar zijn programma's. En daarmee de vijandigheid van tegenstanders.
![Image Image](https://images.culturehatti.com/img/kultura-i-obshestvo/11/dmitrij-kiselev-biografiya-i-zhurnalistskaya-deyatelnost.jpg)
Informatieproductie
De praktijk van de afgelopen decennia laat overtuigend zien dat mensen op verschillende manieren naar de journalistiek komen. De route, die Dmitry Kiselev koos, is geen reden om uniek te noemen, maar er zijn interessante nieuwigheden in de biografie. Het kind werd geboren in een gezin waar gevestigde muzikale tradities heersten. En het is niet verwonderlijk dat Dima naar een muziekschool ging in de klassieke gitaarles. Muziekonderwijs en kennis van vreemde talen bieden ambitieuze jonge mannen extra kansen om een succesvolle carrière op te bouwen in een onafhankelijk leven.
Na zijn afstuderen aan de middelbare school met een grondige studie van de Franse taal, ging Dmitry naar de medische school. Na het behalen van het juiste diploma realiseerde hij zich dat het werk van een paramedicus op een ambulance niet voor hem was. Al bewust, met een koud hoofd en rekening houdend met de toekomst, gaat de mislukte paramedicus naar de afdeling Scandinavische filologie aan de Leningrad University. In 1978 begint een vierentwintigjarige afgestudeerde die Noor spreekt en begint te werken bij de Staatsradio en Televisie van de Sovjet-Unie.
Filologisch onderwijs stelt hem in staat snel een leidende medewerker te worden in de redactie van programma's in het Pools en Noors. Hier doet Dmitry praktische ervaring op en heeft hij een voorliefde voor het werk van een journalist. Eind jaren tachtig, toen de beruchte "perestrojka" al in de fout zat, werd hij uitgenodigd voor Moskou, correspondent voor het programma "Tijd". In zijn materiaal laat Kicallyov onopvallend zien hoe het Sovjet-volk leeft aan de vooravond van de langverwachte veranderingen.