Michelle Kwan is een beroemde Amerikaanse kunstschaatsster. Deelgenomen aan single skating. Ze won het Amerikaanse kampioenschap negen keer, vijf keer werd ze wereldkampioen, tweevoudig Olympisch medaillewinnaar.
Michelle Kwan is de eigenaar van het grootste aantal sportprijzen in de Amerikaanse geschiedenis. De beroemde schaatser verliet de grote sport. Haar prestaties werden echter een stimulans voor de ontwikkeling van single skating voor dames.
Workouts voor kinderen
In de buitenwijken van Los Angeles verscheen op 7 juli 1980 een derde kind in het gezin Kwan. De pasgeborene heette Michelle. Een vijfjarig broertje en zusje werden naar de ijsbaan gebracht.
De jonge schaatser begon te trainen. Toen Michelle acht werd, werd training een kwelling.
Het meisje stond om drie uur 's nachts op, rolde de elementen terug, ging naar school en haastte zich weer naar de ijsbaan.
Om zulke belastingen te weerstaan, hielp Michelle ongelooflijk doorzettingsvermogen. Wegens gebrek aan tijd om te trainen verliet Michelle de school om zelfstandig te studeren.
De jonge atleet behaalde op dertienjarige leeftijd het eerste goud op het wereldkampioenschap voor junioren.
Op het wereldkampioenschap van 1995 behaalde het meisje slechts de vierde plaats. Dit was een les voor haar. Ze perfectioneerde de technische en artistieke kant van de voorstelling perfect.
De weg naar de overwinning
Het kenmerkende element van Kwan is een spiraal. De schaatser veranderde tijdens het optreden de glijdende ribben. De resultaten van het enorme werk dat werd verricht, hadden een jaar later gevolgen.
In 1996 was Michelle op wereldniveau opnieuw de eerste. Kwan werd een triomf in 1998. Ze schaatste korte en gratis programma's op het nationale kampioenschap op de muziek van Rachmaninov en Olvin.
Alle juryleden gaven haar unaniem de hoogste score. Tegen die tijd had de jonge schaatser nauwelijks een gebroken been genezen.
Michelle nam de tweede stap van het podium op de Olympische Winterspelen van Nagano. Het meisje verloor van 1998 tot 2005 geen enkel kampioenschap en bewees vol vertrouwen het recht op wereldleiderschap.
Sinds 2000, na het missen van een wedstrijd in 2002 vanwege een zware blessure, werd Michelle driemaal de eerste ter wereld.
Het meisje kon pas pijnvrij rijden nadat ze de behandeling in 2006 had afgerond. Kwan twijfelde lange tijd of ze naar Vancouver zou gaan voor de Olympische Spelen van 2009. Ten slotte besloot Michelle haar studie voort te zetten.
